About the author:
Saadi Kosimi Abdulkodir - candidate of philology, associate professor of the Department of Theory and History of Literature of the Faculty of Tajik Philology, Tajik State Pedagogical University. Sadriddin Aini
ЧОЙГОХИ ФАХРИЯ ДАР РУБОИЁТИ ХАЛЦЙ
Мирзоалиева А.
Донишгохи давлатии омузгории Тоцикистон ба номи С. Айни
Рубой хамчун жанри мустакили назми лирикй дар адабиёти шифой макоми хоса дорад. Он хам дар адабиёти китобй ва хам эчодиёти дахонакии халк аз махбубтарин жанри лирикй махсуб меёбад.Бунёди рубоиро аз таронахои халкй медонанд. Ба андешаи фолклоршинос Р.Амонов «.. .рубоиёти халкй мохиятан эчоди коллективонаи ахли мехнат буда, дар онхо на афкору андешаи муаллифи алохида, балки мачмуи муносибатхои одамон дар чамъияти феодалй, вазъияти оммаи мехнаткаш дар ин чамъият, тарзи зиндагии мардум, манзарахои табиат ва гайра тачассум ёфтааст [2, с.23].
Мавзуи рубой нисбат ба дигар жанрхои лирикй фарохтар буда, бештар мазмунхои шиква аз замон, чархи качрафтор, рузгори талху нохуш, муаммои маргу зиндагй, такдир, эхсоси дарду хасрат, сузу гудоз, яъсу ноумедй, муаммои маргу зиндагй, панду ахлок, тараннуми некиву накукорй ва мазаммати хислати разила, хамчунин мазмунхои ишкй, шодию нишот, чавонй, васф, мадх, хазлу мутоиба,панду ахлок, хабсия, марсия, фахрия ва амсоли инро фаро мегирад.
Фахрия чуноне ки Алиакбари Деххудо шарх медихад «.. .дар лафз иборат аст аз «нозиш ва бар дигарон болидан ва изхори бузургй ва мунофисат дар хасб ва чузъи он аст» [4, с.265]. Вожаи мафохира дар хавзаи адабии имруз ба унвони навъи адабй ё зермачмуае аз навъи адабии хамоса шинохта мешавад ва дар маънии он низ навъи мунофисат. хешхохй, нозишу бартарихохии табий аст, яъне шеърест, ки гуяндаи он худро аз чанд чихат бар дигарон боло медонад. Ин бартарихо дар хунар, зебой, дониш, авлоду ачдод, макони зист, табиати дилфиреби махал ва гайра ба назар мерасад. Ба андешаи Сируси Шамисо «мафохира махсусан дар адабиёти арабй ривочи бисёр доштааст ва аъроб зохиран мафохираро беш аз хар навъи адабии дигар дилбаста будаанд. Рачз, ки он хама аъроб ба он шефта буданд, дар хакика мафохираи фардй ё кабилавй буд» [7, с.228].
Ба акидаи Зайнулобидини Муътаман фахрия ашъорест, ки шоир дар маротиби фазлу камол ва сухандонй ва тахаллук ба ахлоки хамида ва малакоти фозила аз хайси олитабъ ва иззати нафсу шучоату саховат ва амсоли он ва ахёнан ифтихороти кавмй ва хонаводагй ва дар шарафи насаб ва камоли хасаби хеш суруда аст» [5, c.258]
Гуяндаи рубоиии халкй зерномаълум аст, аммо аз мазмуни он бармеояд, ки сухан дар бораи чавоне меравад, ки новобаста ба чавон буданаш аз аклу фаросати худ меболад, ки кучак хам бошад, мисли одамони калон аклу фаросат дорад. Ба хама чафои маъшук ишки уро пинхон медорад, то махбуба дар миёни мардум бадном нашавад: Паскуча гузар макун, ки ман нор хурам, Ман хурдтаракам, чаро гами ёр хурам. Ман хурдтаракам, ацли калонон дорам, Сад тир зани, ишци ту пищон дорам [3, c.21].
Гуяндаи рубой шахси ботинан худхох буда, акли худро аз дигарон боло медонад, аз ин ру хурдтарак будану акли калонсолон доштанаш у фахромезона баён кардааст.
Дар рубоии дигар гуянда духтар аст. Зеро аз хабари издивочи дустдоштаи худ сахт дар изтиробу хаячон аст. Аммо гурураш ичозат намедихад, ин шикастро кабул намояд. Аз ин хотир ёри дигар гирифтани ошикашро ба хор гирифтани сарчашмаи боги булбулон монанд мекунад: Сарчашмаи боги булбулон хор гирифт, Омад хабараш, ки бевафо ёр гирифт. У ёр гирифт, баробари ман нагирифт, Аз гул бигузашту доманихор гирифт [9, c.65].
Максади асосии гуянда дар байти сеюм «у ёр гирифт баробари ман нагирифт» буда, байти чорум хулосакунандаи максади гуянда аст, яъне «аз гул гузаштану домани хор гирифтан»-и ёр киммати уро паст намекунад, боифтихор худашро аз ёри гирифтаи у боло медонад.
Як хусусияти вижаи фахрия аз он иборат аст, ки гуянда худро аз дигарон боло мегузорад. Ба ин васила нишон додан мехохад, ки аз дигарон кам нест. Дар рубоии мазкур худро ба дурре аз каъри уммон, гули нодир дар тарфи бустон дониста, хамзамон аз атрофиён эътироз карда, онхоро ба бехирадон ташбех медихад, ки дар чашмашон хору гул ва дурру санг фарке надорад:
Чун ман на дурре ба цаъри уммон бошад, Чун ман на гуле ба тарфи бустон бошад. Аммо чи кунам, ба чашми ин бехирадон, Хору гулу дурру санг яксон бошад [3,с.59].
Дар рубоии дигар гуянда худро бо сифатхои конеъ, анккоравиш, баландхиммат, аз кайду ду олам рахо, лабрези мухаббат тасвир карда, бо ин хусусиятхои фардии худ ифтихор дорад: Ман кистам? Аз цайди ду олам фарде, Анцоравише, баландхиммат марде. Девонаи худсари биёбонгарде, Лабрези муцаббату саропо дарде [8, с. 74].
Агар дар рубоихои фавкуззикр гуяндагон сифатх,ои худро дар навбати аввал таърифу тавсиф кунанд, дар рубои мазкур маъшук аз ошикки бевафо интикком гирифтанй шуда, кинояомезона уро бо ёри нави гирифтааш муборакбод гуфта, хамзамон таъкид мекунад, ки мисли гули тоза, чавону зебо аст, аз ин ру кинояомезона аз таъбири халкии «дар рах намондан»-ро истифода мекунад, ки маънои харидори зиёд доштанро ифода мекунад: Дар бог даромадам ба буи гашниз, Андешаи хотирам накарди царгиз. Бо ёри нават муборак, эй цони азиз, Ман тозагулам, ба рох намонам харгиз ([9, с. 78].
Ин маънй дар рубоии дигар пуркувваттар шуда, гуянда худро ба «гундушки паранда» (гунчишк) ташбех медихад, ки барояш шохи дарахт кам нест ва аз ошик касос гирифтанй шуда, аз маколи халкии «сар амон бошад кулох бисёр» - ро мазмунан истифода намуда, аз омадан ё наомадани ошик дигар парво накарда, мегуяд: Ои гамум нест, царгиз наёи гамум нест, Гундушки парандаюм, дарахтум кам нест. Х,ар шохи гуле, ки бар сарум соя куна, Сарум саломат боша, ёрум кам нест [9, с.84]
Гуяндаи рубоии дигар худро солики рохи факр ва маскуни каъбаи таслим, шукргузори нозу итоби дуст ва гарка дар бахри хайрат медонад. Ин рубой оханги тасаввуфй дошта, гуянда аз садокати хеш дар сулуки тарикат ифтихор дорад Дар олами факр солике нест чу ман, Дар каъбаи таслиму ризо карда ватан. Бо нозу итоби дуст шокир бошам, Fарцем ба бацри цайрату хушкдацан [8, с. 129].
Гуяндаи рубоии дигар аз ишкки худ фахр карда, ишки Мачнун, сузу гудоз, ру ба дашту куху хомун ниходани уро пеши ишки худ ночиз дониста, дар ишк Мачнунро ба худ шогирд медонад: Мацнун, ки дар ин води зи ацли Хутан аст, Аз вай сухани ишц ба цар анцуман аст. Бо ин цама авсоф, ки з-у мегуянд, Дар рохи вафо камина шогирди ман аст [8, с. 186].
Образи Лайлию Мачнун, Вомику Узро, Хусраву Ширин, Фарход дар адабиёти шифой зиёд ба назар мерасад. Агар дар рубоии боло гуянда Мачнунро дар ишк шогирди худ донад, дар рубоии мазкур мухаббаташро аз ишки Мачнун дар сузи Лайлй болотар медонад: Он руз, ки нацши куцу цомун бастанд, Тасвири сицицадони мавзун бастанд. Побастаи занцири цунун ман будам, Мардум ба галат ба пои Мацнун бастанд [8, с.45].
Дар рубоиёти халкй бештар сузу гудози ошик, дарди ишк, васфи хусну чамоли махбуба, берахмию назарбалании у бештар дида мешавад. Дар рубоии зерин махбуба дар мукобили бечорагиву сухтадилии ошик нархи бусаашро ба хирочи мулки Самарканду Бухорову Бадахшон баробар донистааст:
Лабат цанду лабат цанду худат цанд, Харидорат манам, цимат бигу чанд? -Агар гуям бацои ростиро, Бухорову Бадахшону Самарканд [8, с.171].
Гуяндаи рубоии мазкур зан аст. Занест, ки дар мукобили фарханги шаркй аз дуст доштани марди зандор шарм намедорад, балки таъкид хам мекунад, ки уро руйрост мегирад: Оина ба дасти рост мегирам ман, Аз гуфтагиёт циёс мегирам ман,
He цoзuю н€ мyфmй, ж цyфmu гувох,, Шуякта ба рщ pocm мeгupaм ман [9, c.175].
Дap ин pyбoй, мaънии acorä вa мак£ади нихдаи гуянда дap бaйти чopyм бaëн гapдидaacт. Ифтиxop аз хунар нaвъи дигap мyфтaxopoт acr. Гуяндаи pyбoиëти мaзкyp чaвoнмapдecr, ки аз хунари чанговарии xеш ифтиxop нaмyдa, дyшмaнpo бa вacилaи хунари шaмшеpзaнияш aз xyдaш xaбapдop мекyнaд:
Бо ду^ мyбopaкeмy 6ap дyшмaн шум, Бар цанг 4y oxßHeuy бар сулх; 4y мум Cap4ammau uypu Fыждyвoн мaнзuлu моcm, Шaмшepu дуруя мeзaнeм mo дapu Рум [8, c.96)].
Дap бapoбapи ифтиxopoти шaxcй aз кдбили зебoивy вaфoдopивy хунар дap pyбoиëти xaлк;й ифтиxop aß махалли зиет, зoдгoх, oбy xoки Вaтaн, мapдyмoни дoнишмaндy хунармандаш низ бa нaзap MepacaA. Ин нaвъи фaxpияхo mo бa ду дaвpa дap pyбoиëти xaлк;и чyдo нaмyдем. Аввалй, ифтиxopoт aз махалу вaтaн пеш aз Инкдтоб вa дуюм ифтиxop aз вaтaни oбoдy oзoди шуравй. Мacaлaн дap pyбoиërи зерин гуянда aз махали зиети xyд Ягдур - к;ишлoк;e дap Ишкoшим ëд кардд як руз зиндaгй кapдaн дap ин гушаи бихиштиpo бapoи xyд точи cap дoниcra, бa вocитaи caнъaти тaзoдy му^бала as Ёгypдa -aгбaи бaйни вилoяти Fopoни Бaдaxшoн вa махаллаи Зapдeв, ки дap зaмoни гуянда oбoдy зeбo бyдaacт, бoлo мeдoнaд: Имpyз duлaм ^aвou a6pu Kymm acm, Ин Kymmu Ёsypдa 6a мaн дapдu cap acm. ^шнд 6mammam 6a гыpдu Зapдeв, Як гaшmaнu Ягдуру ба ман moцu сар acm [6, c. 75].
Дap pyбoии дигар, ки мaзмyни фaxpияpo дopaд, гуянда aз мapдoни бaнaнгy пиpoни кдвии махали зиcтaш ифтиxop мeкyнaд. Бoвap дopaд, ки хар кac, ки бa нияти бaд бa мулки orao нaзap кунад, caлoмaт бa мaнзил нaмepacaд. Ин мaтлaбpo 6o шeвaи мapдyмй «хдр кac, ки бa mo кач нигap, ЧOн набара» ифoдa кapдaacт:
Дapвeшoнeм нuшacma дap кущ Kapa,
Xßp цо, ru nmarny шepy aждap гyзapa.
n^o^ цавп дopeмy мapдoнu сара,
Xap Kac, ku 6aмо Kay нuгapa, цон нaбapa [6, c.8].
ддр фoлклopи Бaдaxшoн ифтиxop дз махалли зист зиëд 6д чдшм мepacaд. Гуянда аз махали зиети xyд аз чилчашмаю мapFЗop, чил дyxтapи пypxyмop, аз oбхoи ширини махали зиеташ Нуд -маркази Ишкoшим ифтиxop дopaд:
Чилчашмаи мapFизop дopaд, Нуди mo, Чил духтари пурхумор дopaд Нуди mo. Хдр кac , ки ба к;ишлoки Нуд oяд ба мypoд, Бo y тамъи хaзop дopaд Нуди mo [б, с.74].
Бoлo гyзoштaни махалу шахри xyд аз мapкaзхoи адабию фархангй, ба миcли Самарканду Бyxopo, ^orçy Дехлй аз хиccи ватандустии гуянда маншаъ гирад, аз чoниби дигар аз кднoaтпeшaгивии y дaлoлaт мекунад. Зepo пopaи нoни xyшкe, ки дар Кара -махалли xyд мexypaд аз барраи биpëн ва махали зиcтaшpo аз чop шахри адабию фархангии машхури oлaм бoлo мeдoнaд: Кржъ шyдaм 6a хуткнотву mapa, Maurnm нйбушд 6a cyu бupёнu 6apa. Дв^му Самарцанду Бyxopoвy Ирoц, Xap чop mypo 6од, мapo 6од Kapa [б, c. 12].
Дар pyбoихoи xaлк;й мaвзyъхoи Fap^^ дарду кулфат, чyдoй,чaбpy чaфo, яъcy нoyмeдй, шишят аз чавру чaфoи рузгор, фалаки кaчpaфтop, нocoзгopиxoи зaмoн, бeвaфoии умр, дyнëи гyзapoн, шиква аз такдири паети нocoзгop, мyaммoи маргу зиндагй, ки бештар мазмуни ичrимoй дopaнд, дида мешавад
Дар pyбoии зерин mo ду мaвзyъpo эхcoc мeнaмoeм. Аввалан, гуянда аз чapxи фалак шикoят мекунад ва баъдан 6o ин шикoят аз oбхoи ширину хaвoи coфy зaмoни xyшбaxтии xyд дар ватанаш ëд мекунад, гарчанде Бaлx як маркази бузурги илмию фархангии зaмoни гуянда ба myMop мерафт, aMMo дар k^o6 бyдaнpo бapoи xyд aвлoтap мeдoнaд ва ифтиxop низ дopaд: Чapxoфaлaкe мapa 6a 4apx oвapdй, Куло6 6удум, мapo 6a Бaлx oвapдй. k$mo6 будум oвu шмрпн мвхурдум, Capгaшmaмapa 6a oвu manx oвapдй [9, c.37].
Ё дар pyбoии дигар, ки oхaнги шишят, я^у шумедй, Fapибй дopaд, гуянда аз ватани capчaшмaи бoги бyлбyлoн, xyшoбy хaвoи гyлиcтoнaш 6o хacpaт ëд мекунад ва ифтиxop дopaд, ки чунин ватан
дорад, гуяндаи он ба хар вашда ватанашро аз ватани бегона,обу чaшмaвy кухшри ватанашро аз coяи ту6ову даби хавзи кaвcaр кам намедонад. Caprnmiuau 6om булбулoнaй вamaнум, Хушабу уasou гулucmoнaй вamaнум. Як 6opu àurnp 6upacau 6a вamaнум, Дт nopa кунум ёàu sapu6u нйкунум [9, c.20].
Барраши чойгохи фахрия дар рyбoиëти хадкй мо ба xynocae омадем, ки фахрия аз ду вижагй бархурдор аст:
1.Ифтихороти мaъмyдй - ишк, э^охат, дониш, хунар,фахр аз милдaтy нажод, ватани обод, махади зист ва f.
2. Ифтихороти ичтимой (шхти нави кодхозй, хунарнамой дар caxpax^ 6узурги ватани coветй, Ленин, OTëcarn денинй, рохи нав ва Faйрa, ки бештар ахамияти ичтимоиро ^c6 кардааст.
Ифтихороти ичтимой дар рyбoиëти хадкии точикй бо дигар шудани шхти чамъияти cинфй чойгузин шудааст. Аз намунаи зиëди рyбoиëти ичтимой мо мавзуъхои ифтихор аз Инкидоби Октябр, ба хондан чадб шудани духтарон, coх,ибкacб гардидани онхо, дар баробари мардон шхибхукук гардидани занон, шхтмони роххои нав, мактабхо ва гайра ба назар мерacaд.Чаи шак неcт, ки Инкидоби Октябр дар x,aëra мардуми Ocиëи Миëнa тахаввудоти бузурги ичтимой-иктиcoдирo ба вучуд овард. Ифтихори гуяндаи рубоии зерин фахр аз ватани ободу озоди Шуравй аст, ки давдати Шуро зудмро решакан карда, мавкеаш дар чахон миcди фудод caхт буда, Ленини муаззам вайронахоро обод карда, имконияти омухтан ба хама додаву мардум аз чанги маздум озод шудаанд. Ин навъи фахрия дар замони Шуравй дар эчoдиëти атеари шоирони даврони шуравй ва эчoдиëти дахонакии хадк ба назар мерacaд: Шypo 6a цaxaн caxm чу пулад шудтт, Вaйpoнa su uлмu Лeнuн oбoà шудтт. Эй paнцбapaн ^лм бпхашд шaбу руз, Mapàум ж чaнгu мaзлум oзoà шудтт [3, c. 10б]
Рубои дигар бaëнгaри ифтихори гуянда аз хунари хунарманди точик аст, ки дар caхнaи Можва - пойтахти ватани бузургу бепахнои Шуравй мерaкcaд. Дар caхнaи Мocквa рaкcидaни як хунарманди махаддй ифодакунандаи хунари водои y хиcoбидa мешуд. Аз ин ру гуяндаи рубой аз як хамватанаш ифтихор мекунад.
Ин àуxmapu цaàбaлaнàu Pymonpo 6uн, Озoàa нuгoуu чeуpaxaнàoнa бт. Дap caxnau Macma бapaмaд дapaд, PaKKpcau xубu Тaцuкucmонpa б^ [б, c.107]
Мавзуи Инкдпоби Октябр, озодии занон аз мавзуъхои мехварии aдaбиëти замони Шуравй буд. Ин аст, ки гуяндаи рубоии мазкур аз файзи инкдпоб caвoднoк шудани занон ифтихор дорад: Maypo нuгap, 6a àacm mmo6 мeoяд, Гуё, кы гулe 6a pyu o6 мeoяд. Xушбaxm шaвaнд дуxmapaнu Xaвap, Дapмулкпмaн rnyuno6мeoяд (8,107). Иàoмau yaмш мaвзyъ àap pубouёmu Orna 6a àacmu pocm мeгupум мaн, Mexoнaму uxmucoc мeгupaм мaн. Аз 2aü6amu уaмcoя нaмemapcaм yey, Дuплaмa бa дacmupacm мeгupум мaн [S, c.1S7].
ба назар мерacaд, ки гуянда духтарест, ки шояд аз минтакаи дурдаст ба шахр ба хондан меояд ва nac аз хатми донишгох ба caри баданд ба зодгохаш бармегардад ва дар caфи мардон барои Модар-Ватан хизмат мекунад.
Обод гардидани дашту чудхои беобу бекорхобида дар замони Шуравй барои мардуми шуравй ифтихор ма^уб мешуд. Фахр аз кудрати давдати тавоно, иттиходу хамбастагии мардум дар ободонии ин кишвар ифтихороти дигари ичтимоии замони шуравй ба хишб меравад: Xукумamм мo цом naàapу цом мoàap, Дap pyu ^оуэн ягoнa 6omaà poy6ap. 4yMxpu цaxaн мeшaвaд абадй, Бo poy6apuu napmum Кoммунucmй [3, c. 51].
Аз барраши мавзуи мазкур ба хyлocaе омадан мумкин аст,ки рубой хамчун жанри кадимаи хадкй на танхо ифокунандаи мавзуъхои ишк, я^у ноумедй, гарибй, шикоят аз чархи качрафтор, фaлcaфaвy хикматро фаро мегирад, хамчунин мавзуъхои ифтихор аз худ, аз хунар, дониш, махорату мадака, зебоии ддер, обу чашмахои зудоди он, мардумони ба нангу нoмycи механро низ фаро мегирад.
АДАБИЁТ
1. Абдусаттор, Абдушукур. Рубой дар адабиёти форс- точик. - Душанбе, 2016 403с.
2. Амонов, Р. Рубоиёти халкй ва рамзхои бадей. - Душанбе, 1987.
3. Байту рубоиёти кухистони Зарафшон (Чамъоваранда С. Мирсаидов). Душанбе, Дониш, 1982 - 258 с.
4. Деххудо, Алиакбар. Лугатнома. - Техрон, созмони лугатномаи Деххудо. (1325-1341).
5. Муътаман, Зайнулобидин. Шеъру адаби форсй. Техрон,интишороти Зарин, 1374.
6. Рубоиёт ва сурудхои халкии Бадахшон (нашркунанда ва тартибдиханда Нисор Шакармухаммадов. - Душанбе, Ирфон,1965, 118
7. Шамисо, Сирус. Анвои адабй. - Техрон: Оина,1387,
8. Хдбибов А. Рубоиёти халкй ва китобй (Зери назари академики АФ РСС Точикистон Рачаб Амонов, - Душанбе: Дониш, 1981, 264.
9. Эчодиёти даханакии ахолии Кулоб (тартибдиханда Рачаб Амонов) Душанбе: Нашрдавлточ, 1963, 248 с.
ЗНАЧЕНИЕ И МЕСТО ПОЧЁТА В ФОЛЬКЛОРЕ
В статье автор попытался проявить почёт за фольклор. Автор приходит к выводу, что наряду с темами любви, увещевания, философии и отчуждения в устной литературе, особенно в жанре поэзии (рубаи), присутствует почёт и гордость. Ветераны на поэзии (рубаи) олицетворяют красоту, изящество, мастерство, достаток собственности, чистые источники Родины и так далее.
Ключевые слова: устная литература, честь, рубай, гордость за мир, гордость за благополучную Родину, красота природы страны, женская свобода.
THE MEANING AND PLACE OF HONOR IN FOLKLORE
In the article, the author tried to show honor and respect for folklore. The author comes to the conclusion that along with the themes of love, exhortation, philosophy and alienation in oral literature, especially in the genre ofpoetry (rubai), there is honor and pride. Poetry (rubai) veterans personify beauty, grace, skill, wealth ofproperty, pure sources of the Motherland, and so on.
Keywords: oral literature, honor, rubai, pride in the world, pride in a prosperous homeland, the beauty of the country's nature, women's freedom.
Сведения об авторе:
Мирзоалиева Адолат - кандидат филологических наук, преподаватель кафедры теории и истории литературы Таджикского государственного университета им.С. Айни. Тел, (+992) 918554419 E-mail: amirzoalieva@ mail.ru
About the author:
МгоаНеуа Adolat - Candidate of Philological Sciences, teacher in the Department of theory and history of literature of the Tajik State Pedagogical University, named after S. Aini. Tel.: (+992) 918554419 E-mail: amirzoalieva@ mail.ru
УДК:070.4
ОСВЕЩЕНИЕ ВОПРОСОВ СОЦИАЛЬНОГО ПАРТНЕРСТВА В НОВОСТНЫХ ПУБЛИКАЦИЯХ ГАЗЕТЫ «ИМПУЛЬС»
Рахимов А.А.
Российско-Таджикский (Славянский) университет
Вопросы формирования социального партнерства в СМИ являются одним из важных проблем теории и практики журналистики, на которые обратили внимание многие исследователи. В частности, А.В. Пустовалов и А. И. Березина опираясь на известного российского исследователя И.М. Дзялошинского определяют три типа современной журналистики: «журналистика управления, журналистики успеха или информации, журналистика соучастия, сотрудничества, соратничества» [8, с.194]. Гражданская журналистика относится к третьему типу - журналистики соучастия или социального партнерства, когда граждане активно сотрудничают со средствами массовой информации или же профессиональные журналисты активно освещают проблемы гражданского общества.
Необходимо заметить, что открытый и результативный диалог, как результат социального партнерства мы можем наблюдать более всего в тех печатных СМИ, которые непосредственно представляют структуры гражданского общества, т.е. являются их периодическими изданиями. Одним из таких периодических изданий в первом десятилетии XXI века была газета «Импульс» -издание Центра поддержки гражданского общества «Калам» (далее: ЦПГО «Калам»). ЦПГО